Nota:

Niniejszy artykuł ma za zadanie podniesienie świadomości społecznej w temacie zdrowia poprzez edukację społeczną / zdrowotną i nie jest poradą medyczną czy rekomendacją w myśl rozumienia przepisów prawa. Stan zdrowia i możliwe działania terapeutyczne / profilaktyczne należy konsultować z pracownikiem ochrony zdrowia w danym zakresie jego kompetencji.

Hipotonia ortostatyczna to utrata równowagi po przyjęciu pozycji stojącej, objawiająca się zaburzeniem świadomości i utratą napięcia mięśniowego i jako taka może prowadzić do upadku i urazu. Fizjologiczny mechanizm polega na odpływie krwi z okolic szyi (baroreceptory ciśnienia krwi) i może być zmierzony poprzez pomiar ciśnienia tętniczego. Przyjmuje się, że obniżenie ciśnienia krwi o 20mmHg (skurczowego) i 10mmHg (rozkurczowego) bezpośrednio po przyjęciu pozycji stojącej kwalifikuje osobę badaną do grupy zagrożonej upadkiem. Łożysko żylne w dystalnych częściach organizmu, szczególnie kończyn dolnych, przyjmuje podczas zmiany pozycji na stojącą krew na skutek sił grawitacji oraz zaburzeń w budowie i reakcji naczyń żylnych. Ponowne przyjęcie pozycji leżącej pomaga w odzyskaniu stanu świadomości. Osoby ze stwierdzoną a nawet podejrzewaną hipotensją ortostatyczną powinny być pionizowane stopniowo i z asekuracją. Oddziaływanie fizjoterapeutyczne powinno obejmować trening kończyn dolnych na zasadzie regulacji pompy mięśniowej oraz cykliczne, stopniowe pionizacje pacjenta. Powinien on mieć zapewnioną możliwość chodu, ćwiczeń oporowych w siadzie, ćwiczeń oddechowych a jeżeli stan zdrowia pozwala – zastosowany masaż. Wskazany jest kontakt z lekarzem prowadzącym pod kątem farmakoterapii, która także może być przyczyną hipotensji ortostatycznej. Na uwagę zasługują pacjenci po przebytej operacji powiązanej z utratą krwi, osoby z cukrzycą, niewydolnością krążenia, z żylakami, mało aktywne fizycznie, prowadzące siedzący tryb życia i leżące.