Nota:
Niniejszy artykuł ma za zadanie podniesienie świadomości społecznej w temacie zdrowia poprzez edukację społeczną / zdrowotną i nie jest poradą medyczną czy rekomendacją w myśl rozumienia przepisów prawa. Stan zdrowia i możliwe działania terapeutyczne / profilaktyczne należy konsultować z pracownikiem ochrony zdrowia w danym zakresie jego kompetencji.
Czynniki żywotności endoprotezy stawu kolanowego w geriatrii:
-
ważne są ogólne stosunki anatomiczne – na ich podstawie i za ich udziałem dokonuje się ruch (np. rotacja w stawie biodrowym, pochylenie miednicy)
-
skorygowana długość kończyn – różnica przed i po operacji; może wzrastać lub maleć
-
skolioza
-
płeć (koślawość kolana u kobiet)
-
szpotawość stopy – ma tendencję do niekorygowania się wraz z operacją
-
zmiany reumatyczne i zmiany zwyrodnieniowe
-
płaskostopie
-
skutki osiowe po zastosowaniu protezy kolana – ból w stopie (nieprawidłowe wymierzenie skorygowanej osi mechanicznej kończyny; podstawa – utrwalone zmiany anatomiczne, przetrwałe wzorce ruchowe)
-
neutralne ustawienie osi kończyny względem stawu skokowego; staw skokowy ustawił się kompensacyjnie a wzorzec ruchowy pozostaje utrwalony także po operacji
-
sztywna stopa przychodzi wraz z wiekiem (nie dostosowuje się na wprowadzonych korekt – nie ma zdolności kompensacyjnych, funkcjonuje zgodnie z utrwaloną, wieloletnią kompensacją)
-
sztywna stopa – możliwość zastosowania wkładek ortopedycznych
-
problemy bólowe stóp przed operacją
-
ustawienie pięty względem osi długiej śródstopia i kości piszczelowej – kontakt z podłożem podczas faz chodu
-
nierzadko pacjenci mają już na koncie operację kończyny dolnej - mnogość przetrwałych powikłań
-
uprzednie złamania w kończynie operowanej
zobacz też: Staw biodrowy u osoby leżącej – co, jeżeli nie sztuczny
oraz Samodzielne odstawianie kul łokciowych - czy to bezpieczne?