Niepełnosprawność spowodowana udarem mózgu stanowi poważny problem dla osoby dotkniętej chorobą oraz niemałe wyzwanie dla rodziny i opiekunów. Wokół pacjenta zaczyna funkcjonować interdyscyplinarny zespół terapeutyczny złożony ze specjalistów i najbliższego otoczenia.
Obraz kliniczny choroby różni się w każdym indywidualnym przypadku - poszczególne zespoły chorobowe powiązane z udarem u jednych pacjentów wystąpują w pełni, u innych mniej lub wcale. Stopień nasilenia, postać oraz rokowanie różnią się z powodu przebiegu samego procesu chorobowego w fazie ostrej oraz fizycznej podstawy możliwej do uzyskania poprawy.
Możliwe, że wystąpi poudarowa demencja, afazja i że kontakt oraz współpraca z chorym będą bardzo utrudnione. Wiele osób zada sobie pytanie - czy powrót z tego jest możliwy? Częstym zjawiskiem jest strach i poczucie zwątpienia tak u chorego jak i opiekunów. Środowisko i historia życia pacjenta determinują przebieg dalszych zdarzeń. Zadaniem rehabilitacji jest maksymalne wsparcie w procesie adpatacji, mającej miejsce opieki i umożliwienie powrotu jak największego poziomu sprawności.
Udar mózgu dotyka najgłębszej istoty biologicznej człowieka i odbiera mu kontrolę nad życiem codziennym, weryfikuje plany, uzależnia od otoczenia. Zabiera siły, pociąga za sobą depresję i zaburza utrwaloną do tej pory orientację. Nie przekreśla natomiast szansy na poprawę i nie zabiera nadziei, która pozwala osiągać postępy, wrócić do społeczeństwa i dalej cieszyć się życiem na dotychczasowych, bądź nowych zasadach.
Rehabilitacja po udarze to proces długofalowy i niosący ze sobą szereg ukierunkowań na poszczególnych etapach. Na każdym z poziomów usprawniania dobra komunikacja w zespole pozwala pacjentowi na wykorzystanie aktualnie posiadanego potencjału.

PO UDARZE KAŻDA CZYNNOŚĆ PODCZAS REALIZACJI NIESIE ZE SOBĄ ASPEKT TERAPEUTYCZNY. DLATEGO KAŻDA OSOBA W OTOCZENIU STAJE SIĘ TERAPEUTĄ

udarów ma charakter niedokrwienny
udarów ma charakter krwotoczny
Postępowanie terapeutyczne zależy od zajętego obszaru i rozmiaru uszkodzenia, a także od chorób współistniejących. Priorytetem leczenia jest mobilność, zdolność bo bezpiecznego i ergonomicznego poruszania się, funkcjonalność oraz wydolność fizyczna. Nauka funkcjonowania na nowo w środowisku domowym wymaga współpracy z opiekunami rodzinnymi.
Możecie Państwo kontaktować się ze mną przez cały tydzień w celu uzyskania pomocy.
osób po przebytym udarze mózgu zgłasza spadek poziomu satysfakcji życiowej w porównaniu z okresem przed zachorowaniem
Szczególnie co do aktywności w czasie wolnym oraz życia seksualnego.
pon-nd do 20:00
+48 789 356 459