• Umów się na konsultację
  • +48 789 356 459

Godziny pracy, pon-pt 8:00 – 20:00

FUNKCJONOWANIE OKOŁOOPERACYJNE

ENDOPROTEZA KOLANA

Nota:

Niniejszy artykuł ma za zadanie podniesienie świadomości społecznej w temacie zdrowia poprzez edukację społeczną / zdrowotną i nie jest poradą medyczną czy rekomendacją w myśl rozumienia przepisów prawa. Stan zdrowia i możliwe działania terapeutyczne / profilaktyczne należy konsultować z pracownikiem ochrony zdrowia w danym zakresie jego kompetencji.

 

  • różnica w symetrii obciążania i ruchu w kolanie następuje u osób z predyspozycjami i nieprawidłowymi wzorcami w okresie do kilku lat po operacji w porównaniu z osobnikami zdrowymi w tym samym wieku
  • następuje różnica w jakości i czasie wykonywanego ruchu po obu stronach
  • wymagania stawiane przez wykonywanie różnych czynności dotyczą również obciążania kończyny i przez to podnoszą rangę obciążania (także jako priorytetu w rehabilitacji – większe, opanowane, nieszkodliwe obciążanie zwiększa szansę na wykonanie czynności i podnosi poziom jej jakości)
  • istnieje konieczność niedopuszczenia do osłabienia mięśnia czworogłowego uda i pracy stawów zależnych od tego mięśnia (brak przeciwdziałania może się wiązać z bólem i utratą funkcji w kontekście możliwości powrotu do zdrowia po operacji)
  • asymetrię siły mięśnia czworogłowego uda można wykazać nawet kilka lat po operacji (w porówaniu do zdrowej populacji osób w tym samym wieku co pacjent); może to w dalszym ciągu rzutować na funkcjonalność w życiu codziennym
  • asymetria bólu i zakresu ruchu między kończynami dolnymi nie wykazuje związku z możliwymi do zastosowania po operacji obciążeniami kończyny, która była kwalifikowana do operacji
  • podobnie z możliwym do uzyskania potencjałem przedoperacyjnym za pomocą rehabilitacji (częściowe wyrównanie asymetrii) - nie musi się on przekładać na redukcję asymetrii po operacji
  • w pozycji stojącej operowane kolano może być nieco ugięte – ważne jest wykazanie, że staw kolanowy jest w stanie pod wpływem woli uzyskać wartości referencyjne (wyprost)
  • miesiąc po operacji obserwuje się zmniejszone obciążenie kończyny operowanej (mniejsze 2,5 krotnie)
  • 1 do 3 miesięcy po operacji obserwuje się powrót do poziomu obciążania sprzed operacji (które było w jakimś stopniu obniżone wykazując asymetrię)
  • po 6 miesiącach parametry obciążania są wyższe (równiejsze, wskazując na poprawę w kierunku symetrii obciążania)
  • jedna trzecia osób pół roku po operacji nie wykazuje różnic w średniej wartości obciążania kończyny operowanej w jednoczesnym, naprzemiennym (zależnie od zadania) używaniu kończyn dolnych podczas normalnych aktywności
  • ważne jest pooperacyjne przywrócenie równowagi między mięśniami czworogłowymi kończnyn dolnych (asymetria ich siły przekłada się na sprawność funkcjonalną); wtedy asymetria w używaniu kończyn dolnych wraca do wartości zbliżonych do równowagi, jak również nie wykazuje różnicy w stosunku do osób zdrowych w tym samym wieku co pacjent
  • powrót symetrii do wartości normalnych dla populacji ciągle wskazuje na jej związek z wykonywanymi czynnościami
  • bardziej wymagające zadania opierają się na posiadanej symetrii (mogą wykazywać słabe strony funkcjonowania)
  • przy opanowaniu mniej wymagających zadań i skupieniu się wyłącznie na nich, może tylko się potwierdzać, że zakres wymagań jakie stawiają względem symetrii obciążania kolan ma znaczenie (brak progresu)
  • ważne jest pozbycie się nawykowych (nieprawidłowych) schematów ruchowych i lęku przed chodzeniem (obciążaniem)
  • rehabilitacja (zwłaszcza wczesna) powinna brać pod uwagę konieczność zwiększania obciążania kończyny z operowanym stawem kolanowym
  • pacjenci mogą używać operowanego stawu kolanowego na trzy sposoby jeżeli chodzi o radzenie sobie z czynnoścami życia codziennego wymagającymi symetrycznego obciążania kończyn dolnych: w różnych momentach tej samej czynności egzekować ruch z asymetrią wykonując zadanie do końca; obciążać symetrycznie kończynę operowaną tylko w pewnych momentach czynności; nie wykonywać czynności wymagających symetrii lub radzić sobie w inny, "mniej wymagający" sposób już na etapie planowania czynności i organizacji przestrzeni (a potem wykonania)
  • pacjent musi nauczyć się spowrotem obciążać kończynę, choćby bez udziału terapeuty
  • ruch w stawie, ból, siła i aktywacja mięśnia czworogłowego uda (kończyna operowana) pozostaje przez określony czas w związku z większym obciążaniem kończyny nieoperowanej – póżniej nieobciążanie kończyny operowanej ma charakter przetrwały i nawykowy
  • ważne jest określenie poprzez rehabilitację, które czynniki są decydujące w wychodzeniu ze stronnego obciążania (należy wyjść z dotychczasowych, przetrwałych wzorców ruchowych – analgestycznych)
  • starszy wiek, płeć (kobieta), wysoka masa ciała mają również znaczenie w zjawisku stronnego obciążania
  • pozycje przyjmowane swobodnie charakteryzują się mniejszym stronnym obciążaniem kończyn dolnych
  • istnieje ryzyko, że stronne obciążanie doprowadzi do większej degenracji pozostałych, innych niż operowany stawów
  • czynniki kontroli motorycznej: ruch w kolanie – zmiana pozycji w płaszczyźnie poziomej, ruch w biodrze – zmiana pozycji w płaszczyźnie strzałkowej; ważna pozycja stopy (zgięcie kolana w płaszczyźnie strzałkowej) oraz tułowia

Fizjoterapeuta | Opiekun medyczny | Masażysta

Rehabilitacja i ukierunkowane usługi opiekuńcze, dedykowane osobom po hospitalizacji i ich rodzinom.

Bezpieczniejszy powrót do domu i stabilizowanie stanu zdrowia poprzez stopniowanie interakcji z otoczeniem.

Wspomaganie osób unieruchomionych w funkcjonalnym usamodzielnianiu się w przewlekłych schorzeniach.

Specjalistyczna opieka łącząca w sobie fizjoterapię i czynności aktywizujące. Wykonywanie podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych i higienicznych.