Nota:
Niniejszy artykuł ma za zadanie podniesienie świadomości społecznej w temacie zdrowia poprzez edukację społeczną / zdrowotną i nie jest poradą medyczną czy rekomendacją w myśl rozumienia przepisów prawa. Stan zdrowia i możliwe działania terapeutyczne / profilaktyczne należy konsultować z pracownikiem ochrony zdrowia w danym zakresie jego kompetencji.
SPIS TREŚCI:
- Aktywność ogólna
- Rehabilitacja czynna
- Efekty (ramy czasowe)
- Zasady ogólne prewencji zwichnięcia protezy
- Przemieszczanie się
- Siedzenie
- Leżenie w łóżku
- Ubieranie się
- Kąpiel i higiena
- Rekomendowane aktywności
AKTYWNOŚĆ OGÓLNA
Cykliczny ciąg zdarzeń po operacji w gruncie rzeczy pozostaje bez zmian. Pomimo trudności chory może liczyć na wsparcie rodziny. Pełnienie roli opiekuna daje dodatkową w życiu okazję do sprawdzenia w sobie kompetencji do bycia przewodnikiem osoby niepełnosprawnej. Idąc za potrzebą nabywania wiedzy opiekun stara się usystematyzować pewne nowe fakty i zależności idące za niepełnosprawnością. Interesujące stają się codzienne, pilne, "kowalskie" wyzwania. Oto kilka głównych zasad, jak nie zrobić sobie i komuś krzywdy podczas pomagania.
Istotna może okazać się lektura Czynności życia codziennego: podstawowe i złożone. Wskazuje ona na obszary życia, które chory musi opanować by funkcjonować oraz zachować bezpieczeństwo i niezależność.
REHABILITACJA CZYNNA
Może być wdrożona jedynie przez fizjoterapeutę. Pacjent wykonuje ćwiczenia w tzw. łańcuchu zamkniętym lub otwartym oraz w pozycji leżącej, siedzącej i stojącej. Ćwiczenia w pozycji leżącej powinny być kontynuowane jak to nauczone było w szpitalu, z tymże jednak, że w miarę progresu fizjoterapeuta zmodyfikuje je, by powrót do sprawności był szybszy a zmiana pozycji ćwiczeń i aplikowanych ruchów zbliżała pacjenta do funkcji chodu. Rozszerzy też bazę ćwiczeń oddechowych, które są niezmiernie ważne.
Fizjoterapeuta poprowadzi też procedurę odzyskiwania prawidłowego wyprostu w biodrze oraz koncentrycznej i ekscentrycznej aktywacji i kontroli rotatorów biodra. Będzie to potrzebne gdy w miarę gojenia się rany, wrastania protezy oraz dozwalania obciążeń przez lekarza (lub zgodnie z protokołem EBP) chory powracać będzie do normalnego wzorca chodu. Istnieje szereg okoliczności przez które fizjoterapeuta przeprowadzi chorego. Priorytetm będzie również unikanie zbędnych, choć możliwych komplikacji pooperacyjnych w drodze usprawniania i codziennego funkcjonowania.
Ważnym aspektem edukacyjnym i ruchowym do samodzielnego prowadzenia przez pacjenta może okazać się stretching (przeciwdziałający przykurczom mięśniowym) oraz poprawa postawy i wydolności mięśni kręgosłupa.
Kolejny adresowany obszar to reedukacja mięśniowa polegająca na treningu równowagi. Użycie sprzętu ortopedycznego do osiągania różnych pozycji powinno z biegiem czasu sprawiać coraz mniej kłopotu. Kontrola nad umiejscowieniem centrum ciężkości ciała jest tu jednym z priorytetów (góra-dół, stanie-przysiad, schody i przeszkody). Fizjoterapeuta pomoże też w doborze i odstawaniu pomocy ortopedycznych (zobacz Samodzielne odstawianie kul łokciowych - czy to bezpieczne?).
Ważnym aspektem jest używanie nowego obuwia, gdyż stare "zużyło" się według patologicznego wzorca chodu sprzed operacji. Powrót do starych butów może zaburzyć proces rehabilitacji.
Najtrudniej i najdłużej odzyskuje się parametry mięśniowe ruchu zgięcia w biodrze. Rzutuje to na cykl fazowy podporu i przenoszenia kończyny operowanej (chód). Wtórnie wpływa na możliwe dolegliwości ze strony przeciwnej kończyny dolnej oraz kręgosłupa (szczególnie lędźwiowego). Dolegliwości w biodrze przy wysiłku wytrzymałościowym - przy średnim obciążeniu, ale przy długim okresie trwania bieżącej aktywności, np. długi spacer - wskazują na konieczność włączenia treningu i kinezyterapii mięśni grupy pośladkowej. Osłabione mięśnie wokół stawu biodrowego zmniejszają poziom protekcji nad protezą, dlatego rekomenduje się długoterminową rehabilitację czynną, przynajmniej okresowo nadzorowaną i konsultowaną.
EFEKTY (RAMY CZASOWE)
Pacjent powinien:
- posiadać referencyjne, czynne zakresy ruchu w stawie biodrowym na koniec 6 tygodnia po operacji
- pracować nad dodatkowym zakresem ruchu biernego gdy lekarz ortopeda zniesie ustalone przez niego restrykcje
- narzucać ciągły progres siłowy poprzez ćwiczenia w tzw. łańcuchach zamkniętych i ćwiczeniach równoważnych (kontrola motoryczna)
- chodzić samodzielnie i bez pomocy ortopedycznej na koniec 12 tygodnia (jeżeli przed operacją nie korzystał z pomocy ortopedycznej a proces zdrowienia przebiega bez komplikacji)
- w 6 tygodniu pacjent może być zdolny do prowadzenia samochodu (tylko za zgodą lekarza)
- po 6 tygodniach pacjent powinien tolerować leżenie na boku operowanym
- po 12 tygodniach może wrócić do czynności rekreacyjnych (po konsultacji co do intensywności i rodzaju)
ZASADY OGÓLNE PREWENCJI ZWICHNIĘCIA PROTEZY
Dla mechanicznej stabilności endoprotezy nie wolno Tobie:
- krzyżować nóg (w staniu, siedzeniu i leżeniu – czyli w każdej pozycji)
- zginać biodra powyżej 90st. (dostęp tylny i tylno-boczny)
- prostować biodra w tył powyżej pozycji zerowej/neutralnej (dostęp przedni i przednio-boczny)
- rotować nogi (wewnętrznie przy dostępie tylno-bocznym i tylnym, zewnętrznie przy dostępie przednio-bocznym i przednim)
- obciążać nogi powyżej dopuszczonej przez lekarza wartości (mierzonej w kilogramach, procentach, niutonach)
- jeżeli operator usunął tzw. krętarz większy należy uważać na długość stosowanej dźwigni i obciążeń podczas ruchu odwodzenia (wiedzę praktyczną w tym zakresie powinieneś nabyć na oddziale szpitalnym podczas wczesnej, pooperacyjnej rehabilitacji, czyli w ciągu 1-3 dni)
- dostęp boczny i tzw. mało inwazyjny przedni skonsultuj z fizjoterapeutą i/lub lekarzem ortopedą
- dopilnuj by fizjoterapeuta miał dostęp do zdjęcia RTG i do dokumentu, który opisuje rodzaj i model zastosowanej endoprotezy oraz aktualnych wyników morfologii krwi
PRZEMIESZCZANIE SIĘ
- w początkowym okresie / przy braku zgody na obciążanie, podczas inicjacji wstawania z krzesła musisz trzymać kończynę operowaną wyprostowaną nad podłożem; oznacza to, że podpierasz się na drugiej nodze i korzystasz z siły rąk z wykorzystaniem podparcia krzesła i kuli; drugą kulę trzymasz przy sobie by móc ruszyć bezpiecznie po wstaniu; istnieje chwyt i technika, gdzie podpierasz się na jednej kuli (po stronie do operowanego biodra) i w tej samej ręce trzymasz kulę, dzięki temu masz ją zawsze przy sobie; drugą ręką korzystasz z oparcia
- nie zaleca się wstawania z użyciem dwóch kul na raz
- przy siadaniu odwracasz kolejność zdarzeń i ruchów jak przy wstawaniu i zachowujesz przypisane mu zasady
- dobrze jest przybliżyć się do brzegu siedziska (nie dalej niż połową długości ud) i cofnąć stopy na podłożu w kierunku tylnym, ale tak by cała opierała się o podłoże; ułatwi to wstawanie, ale pamiętaj by nie obciążać nogi operowanej inaczej niż w bieżących zaleceniach (lekarz, fizjoterapeuta)
- dobieraj sobie stronę łóżka po której śpisz zgodnie do strony ciała, która jest zoperowana (biodro prawa/lewa) - gdy siądziesz na łóżku po przypisanej Ci teraz stronie, to operowane biodro będziesz miał zwrócone w kierunku poduszki (gdy się położysz na plecach, to biodro operowane będzie bliżej brzegu łóżka przez który powinieneś siadać i wstawać); służy to sprzyjaniu technice zmiany pozycji z siedzącej na leżącą (powinieneś mieć to przećwiczone na etapie szpitalnym) (być może rozwiązaniem będzie przeniesienie poduszek w dół łóżka – tam gdzie wcześniej były nogi - łóżko przy ścianie)
- gdy wchodzisz po schodach to najpierw nogą nieoperowaną (kula zostaje stopień niżej z operowaną nogą); podczas schodzenia postaw niżej najpierw kulę, potem operowaną nogę (noga zdrowa kontroluje czynność ze stopnia wyżej); ogólnie – zasada "noga zdrowa do nieba, chora do piekła"
- wsiadanie do samochodu podlega tym samym zasadom co siadanie na krześle, tyle, że dochodzą dodatkowe punkty podparcia (drzwi, nadwozie) oraz dochodzi element rotacji (znany Tobie z siadania na łóżku i następnie kładzenia się); siadaj z przodu po stronie pasażera (możliwość regulacji wysunięcia siedzenia przód-tył); pojawia się problem strony zoperowanej (prawa/lewa) co może kolidować z Twoimi nawykami przy zmianie pozycji (głównie przy rotacji na siedzisku)
- dobieraj odpowiednie obuwie do warunków panujących w środowisku
- obracając się w pozycji stojącej stosuj małe kroki i zmieniaj najpierw ustawienie kul w kierunku obrotu a za nimi stopy (uważaj szczególnie by nie obciążyć i obrócić się na operowanej kończynie – grozi to urazem i zwichnięciem protezy)
Dla osób z występującą cukrzycą i neuropatią obwodową - Neuropatia cukrzycowa / obwodowa – bezpieczna mobilność
SIEDZENIE
- siedzisko powinno być twarde i na takiej wysokości, by biodra i kolana zachowały kąt 90st. zgięcia podczas siedzenia podczas gdy stopy są w pełni oparte o podłoże
- podczas siedzenia nie rozchylaj ud przy jednocześnie zbliżonych do siebie stopach (następuje rotacja w biodrze)
- ze względów komfortowych rozważ użycie poduszki pod odcinek lędźwiowy kręgosłupa
- regularnie zmieniaj pozycję siedzenia lub siedź nie dłużej niż 30 minut
- unikaj pokusy założenia nogi na nogę (tak zdrowej jak i operowanej)
- obok wysokości i twardości siedziska dobieraj je także pod względem ogólnego bezpieczeństwa (stabilności)
- na siedzenie w samochodzie może być położona siatka plastikowa, co ułatwi obrót podczas wsiadania i wysiadania
LEŻENIE W ŁÓŻKU
Na którym boku leżeć? - znajdziesz lub dostaniesz skrajnie różne informacje; jedne mówią, że na chorym boku, drugie, że na zdrowym; najlepiej jeżeli skonsultujesz to z ortopedą i fizjoterapeutą; jest to sprawa do indywidualnej regulacji i dostosowania odpowiednich środków i zachowań; nie zamykaj sobie drogi do komfortu, ale dbaj o swoje bezpieczeństwo.
UBIERANIE SIĘ
- ubieraj się tylko w pozycji siedzącej (nie na stojąco)
- jeżeli masz problem z zakładaniem skarpetki na chorą nogę, to rozważ zakup pomocy sprzętowych dedykowanych dla tego problemu
- uważaj na pochylenie się do przodu podczas ubierania dolnej części garderoby (nie wolno Ci doprowadzić do sytuacji zgięcia biodra powyżej 90st. - tak dzieje się w przypadku zbliżenia kolana do klatki piersiowej)
- najpierw zakładaj ubrania na chorą nogę; gdy ściągasz ubrania, to z chorej nogi w drugiej kolejności (szczególnie przy spodniach, bieliźnie)
KĄPIEL I HIGIENA
- bezpieczeństwo ponad wszystko: uchwyty, mata antypoślizgowa, siedzisko pod prysznicem i ławeczka kładziona na wannie
- przećwicz z fizjoterapeutą lub doświadczonym opiekunem "na sucho" czynności i zachowanie się w łazience z użyciem pomocy ortopedycznych i innych
- obowiązkowa jest podwyższona deska na toaletę jeżeli pierwotna wysokość siedziska wymusza inny niż 90st kąt zgięcia w stawach kolanowych
REKOMENDOWANIE AKTYWNOŚCI
W późniejszym okresie poniższe aktywności mogą pomóc wrócić Tobie do sprawności:
- pływanie (może być zalecone relatywnie szybko)
- jazda na stacjonarnym rowerze
- jazda na rowerze w terenie
- spacery (w tym szybkie)
- aerobik (o małej mocy)
- taniec
- maszyny na siłowni
- bieżnia
- orbitrek
Należy nadmienić, że wspomniane tu aktywności muszą mieć odzwierciedlenie w możliwościach fizycznych pacjenta i stanie jego zdrowia. Zawsze powinny być konsultowane przed rozpoczęciem korzystania z nich.
Najbardziej kluczowymi do przestrzegania ograniczeniami (czasowymi) są: unikanie przekraczania danego zakresu ruchu w amplitudzie i kierunku zależnie od zastosowanego dostępu chirurgicznego oraz respektowanie możliwego do wykonywania obciążenia kończyny (co w praktyce oznacza takie a nie inne chodzenie o kulach).